мошини дубораи дубора

Дубл машинаи дуллӣ (Double Needle Machine)

Дубл машинаи дуллӣ яке аз муҳимиҳои асосии технологияҳои муҳофизатӣ ва истеҳсоли мишкор имконияте аст, ки дар саноати дӯзандагӣ парванда мекунад. Ин намуди машина на танҳо барои дӯзедани хати тасвир, балки барои сохтани маҳсулот дар миқёси хурсандеи дарозмуддат ва мустаҳкам рӯйдод мекунад.

Мошини дуллӣ мафҳуми дӯзандагии муосир аст, ки бо бештари маневр доир шуда, усули дулаткунанда, хати дугонаи дӯзандагиро пешниҳод мекунад. Инкор дар дохили ин мошин, ду нафти дӯзандаги дар як вақт истифода мешавад, ки ин ба дӯзандагон имкон медиҳад, то бо як вақт хати хати баланд, будан ва сим метарсанд.

Ҳангоми истифодаи мошини дуллӣ, дӯзандагон метавонанд ҳатто дар пойи хати дӯзандагӣ гузашт. Ин маъно дорад, ки зуд ва таҳаввулотии ин осон ва самаранок буда, кори гурӯҳҳои дӯзандагии ками вақт хоҳад гирифт. Мошини дуллӣ бо технологияи автоматизатсия ва тармими дастгоҳҳои муосир, ба беҳбудии истеҳсол дӯхтани ин протсесҳоро осон мекунад.

Вале ҳангоми интихоби дубл мошини дуллӣ, боварӣ ҳосил кардан муҳим аст, ки ин мошинҳо дар наздикӣ ба ихтисоси ҳосилорӣ ва пайдоиш барои мизоҷон зиёдмаълумот медиҳанд. Ба монанди тамоми навъҳои мошинҳои дӯзандагии, мошини дуллӣ низ бояд бо ихтисосҳои гуногун устувор бошад. Дар асл, мошини дуллӣ имконият медиҳад, ки дар қисматҳои гуногуни маҳсулот, новобаста аз вазн ё матоъ, кӯмак расонад.

Сифати гузариш дар сохтори дӯзандагӣ вуҷуди одатноки наздикаш ё омӯзишбозӣ карданро талаб намекунад, балки ин мошин метавонад бо насбҳои өнг ё тарроҳии зебо бо ҷойҳо баромад кунад. Мошини дуллӣ ин ҳифзкунандаи сифат ва мизоҷонро таъмини имтиёз ва мизоҷи хурсанд кардааст. Ин мизоҷон ба вучуд ин чизҳо бо нархи муфид ва арзишманд вохӯрд, ки ба маҳсули дастӣ, ё мизоҷ дар бензин пеш намераванд.

Бештари ширкатҳо ва истеҳсолот дар намоишгоҳҳо ва намоишгоҳҳои дӯзандагии нагз бо мошини дуллӣ серкор хоҳанд буд. Кӯшиш кардан вуруд ва каме дастгоҳ бо роҳат такмили дониш ва ихтисос баъдӣ муфид хоҳад буд.

Дар маҷмӯъ, мошини дуллӣ як аслии хеле муҳим дар ҷаҳонӣ дӯзандагии муосир мебошад. Он бо ду нафти дӯзандагии мафҳуми муосир ва самаранокии бештар, мизоҷон ва дӯзандаҳоро бо хидматҳои аълои дӯзана сохта, кашф мекунад. Дуллҳои дӯзандагии ақли, таҷриба ва малакаи моро дар маҳсули даврон ширкат надор кунанд, ин хати хати баланд ва мустаҳкам дӯхта илова менамояд.

Ин мошин бо устувории ҳарфи дарозмуддати дӯзанда, бо истифодаи шигири дӯхтани бештар, имконият мекунад, ки манзилҳо ва дугҳои шодоб ва хурсандиро дар дӯзандагии замонавӣ пейдо кунад. Мошини дуллӣ на танҳо як инстументи дӯзандагии, балки то иктишофу шодобии хасрати касбӣ вусъат медиҳад.