Мавзӯи Дастӣ дӯхтани локситиш
Дуохондани софе, ки бо технологияи муосир ва мошинҳои автоматик дӯхта мешавад, метавонад гузаштан шадидтар кунад, аммо дӯхтани дастии локситиш (lockstitch) ҳанӯз ҳам дар дунёи дӯхтани матоъ ҷойи хосе дорад. Ин усули анъанавӣ на фақат барои сохтан ва таъмири либос истифода мешавад, балки барои эҷод кардани асарҳои оддиро низ, ки хислати шахсиро нишон медиҳанд, имконият медиҳад.
Локситиш (lockstitch) яке аз усулҳои устувор ва осонтарин дӯхтан мебошад. Ин усул бо роҳи гузоштани ду хати дӯзандагӣ, ки аз якдигар гузашта ва дар байни онҳо пори матоъ гузошта мешавад, иҷро мешавад. Барои оғоз кардан, ба шумо чанд аслиҳаи асосӣ лозим аст як дӯзанда, пори матоъ, ва асоҳои дӯхтани дастӣ.
Таъриф ва усул
Локситиш метавонад барои тамоми намуди матоъҳо, чи сабук ва чи ғализа бошад, истифода шавад. Яке аз хосиятҳои хосе, ки ин дӯхтани дастиро фарқ мекунонад, ин аст, ки он дӯхтро дуруст ва боэътимод мекунад, ки ин хосиятҳо бо ду хати дӯзандагӣ таъмин мегардад.
Ҳангоми дӯхтани локситиш, аввал бояд матоъро ба сӯзан гузошта, поёнро ба пори матоъ дӯзед. Сӯзан ва пори матоъ бояд боэҳтиёт бошанд, то ки пори матоъ на кафш шавад. Пеш аз дӯхтани хати аввал, бояд усули дӯзандагии коргузаретонро интихоб кунед ё дарозу ва ё кӯтоҳ.
Техникаи дӯхтани дастӣ
1. Ласси локситиш Аввал сӯзанро дар пори матоъ дароз кунед ва он гоҳ доштанашонро нигоҳ доред, то ки хати дӯзандагии содда, вале мустаҳкам нарисед.
2. Дӯзидани хати дуюм Сӯзанро аз поён гузоред, то ки он хати локситишро пайваст кунад. Ин корро зиёд такрор кунед, то ки дӯхтагон ба ҳам пайваст шаванд.
3. Аҳамияти як, ду ва се пори матоъ Барои дӯхтани функсионалӣ, бояд ҳар як пори матоъ ками ками илова ҷавонон кунед, то ки чаппа нагардад.
Нуктаҳои қобили таваҷҷӯҳ
Дар дӯхтани дастӣ, махсусан ҳангоми дӯхтани локситиш, андак асл പദ്ധതзёме, ки фард ҳисоб кунад, аз ҷавобгўии хати дӯзандагии худ, натиҷаи ниҳоӣ ба сифати дӯхтани шадид таъсир мерасонад. Арзиши хати нимаи-кӯҳнаи худро на фаромӯш кунед.
Дастӣ дӯхтани локситиш на танҳо барои дӯзадорони профессионал, балки барои онҳое, ки хостори инъикоси шахсияти худашон ҳастанд, наҷот медиҳад. Мавқеи ин хидмат, ки васоити муҳофизатии ками инъикосишударо, ки ҳангоми хидмат расондани анъанавии худаш дар Дустайиш риоя мекунад, ҳадаф мегирад, метавонад роҳи васеият намудани хати охирин бошад.
Ба ин сабаб یوازې бо маслиҳати аъмолии хомӯш вокуниш нишон надиҳед! Дастӣ дӯхтани локситиш фурсати аъло для истифодаи ҳунарҳои дурӯғи худаш, кунҷкобии нав, ва эҷодиҳое, ки аз он васоити дахлдор ва сохции зебо кардааст, фароҳам меорад.
Хулоса, дӯхтани дастии локситиш на танҳо як равиш нест, балки як шеваи таърифӣ, ки телосати узвият ва эҷодиёти инсонро ифода мекунад. Пас, агар шумо хоҳед, ки сардор ва шахсиятатонро нишон диҳед, ин усули дастӣ ва эҷоди олами пӯшидагии худро дар само бо дили худамоном дақиқ ифода намоед.